Święta jest przedstawiona na plakiecie w bogatym stroju z epoki, w której żyła. W prawej ręce trzyma kielich z Hostią, a lewa opiera się na długim mieczu. Są to symbole jej życia i męczeństwa. Gdy zamknięta została przez ojca w wieży, według przekazu sam Chrystus nawiedzał ją z komunią świętą. Mieczem zaś została przez ojca ścięta, gdy ten nie mógł się pogodzić z wiarą chrześcijańską córki. To potężna święta, jedna z czternastu świętych wspomożycieli. Jest patronką m.in. ludwisarzy, a więc rzemieślników wykonujących kiedyś dzieła sprzeczne.

Odlewali oni bowiem armaty na służbę wojnie i śmierci, a dzwony w służbie pokoju i modlitwy, jak to zauważa Mikołaj Rej. Św. Barbara jest w sposób szczególny czczona przez paulinów, a jej wizerunek zdobi też blachy zakrywające Cudowny Obraz Jasnogórski.

Źródło: Andrzej Bochniak, Carillon i zegar wieżowy sanktuarium na Jasnej Górze