2020. Dzwony Nadziei

Łączą kontynenty, niosą Dobrą Nowinę w trudnych czasach wszystkim ludziom, szerzą kult Bożego Miłosierdzia. Narodziły się na polskich ziemiach, gdzie Chrystus objawił się św. Faustynie, zwanej potem Apostołką Miłosierdzia Bożego i posiadają na sobie wizerunek wykonany zgodnie poleceniem wydanym Jej przez samego Jezusa.

Dzwony Miłosierdzia, wykonane przez Odlewnię Dzwonów Jana Felczyńskiego w Przemyślu, zostały poświęcone 23 sierpnia podczas VII Ogólnopolskiej Pielgrzymki Czcicieli Bożego Miłosierdzia w Krakowie- Łagiewnikach. Każdy z nich waży 50 kg, na każdym z nich widnieje Jezus Miłosierny, a z drugiej strony imię, będące przesłaniem, zapisane w jednym z trzech języków, w zależności od miejsca przeznaczenia dzwonu. Instrument dla Polski, który pozostanie w Sanktuarium łagiewnickim posiada napis „Dzwon Nadziei”, następny dzwon, który trafi do Filipin, do katedry Niepokalanego Poczęcia NMP w Manili ma imię wypisane po angielsku („Bell of Hope”), natomiast na dzwonie dla Sanktuarium Ojca Przedwiecznego w Trindade w Brazylii widnieje napis „Sino da Esperança”. Każdy z dzwonów posiada bogate zdobienia- na hełmie umieszczono wici winorośli, a na kryzie gałązki różane. Oba te ornamenty mają symbolikę ściśle związaną z chrześcijaństwem, albowiem winorośl stanowi alegorię Eucharystii, gdyż z jej owoców wytwarzane jest wino, które w trakcie przeistoczenia staje się krwią Pańską. Natomiast róża może być odczytana jako symbol cierpienia Chrystusa czy doskonałości i cnoty Maryi. Niewielki rozmiar dzwonów, które można zaliczyć do sygnaturek, również był świadomym wyborem. Ponieważ nadzieja ma prowadzić nas ku radości, zadecydowano, że dzwony mają mieć radosny charakter dźwięku- im dzwon mniejszy, tym brzmi żywiej i radośniej, a radość jest domeną chrześcijańskiego życia. Duży wkład w jakość dźwięku dzwonów miała również firma Rduch Bells & Clocks z Czernicy k. Rybnika. Wykonała ona pięknie zdobione proste jarzma dębowe w barokowej stylistyce, które zarówno przez swoją konstrukcję, jak i użyty materiał zapewniły dzwonom najlepszą z możliwych jakość dźwięku. Dopełnienie dzieła stanowią klasyczne serca kute z długimi ogonami, które dzięki zachowaniu optymalnych proporcji wydobywają z instrumentów dźwięk we właściwy sposób. Firma Rduch także zapewniła stanowiska dzwonowe wykonane z drewna, na których zawisły na uroczystości poświęcenia dzwony.

Skoro jednak dzwony mają docelowo znaleźć się w trzech miejscach nie będących nawet na jednym kontynencie, to dlaczego zostały poświęcone akurat w Łagiewnikach? Stało się tak ze względu na prośbę rektora katedry w Manili, który pragnął, aby poświęcenie „Bell of Hope” odbyło się właśnie w miejscu związanym ściśle z życiem i działalnością św. Siostry Faustyny oraz św. Jana Pawła II. W oczach Filipińczyków ten symbol, jakim było poświęcenie dzwonu w Światowym Centrum Miłosierdzia stanowił ogromną wartość. Warto też wspomnieć, że Filipińczycy z wielkim entuzjazmem, radością i wdzięcznością przyjęli wieść o dzwonie z Polski dla ich kraju.

Ze względu na międzynarodowy charakter uroczystości poświęcenia dzwonów, podczas której byli obecni goście z Brazylii i Filipin, Ewangelię odczytano w trzech językach- polskim, angielskim i portugalskim. W kościele znalazły się też flagi trzech państw, dla których odlano dzwony.
W homilii Abp Jęzraszewski nawiązał do przesłania dzwonów:

W Godzinie Miłosierdzia na trzech tak odległych od siebie kontynentach będą biły Dzwony Nadziei, przekazując ludziom trzy nierozłączne wobec siebie słowa: Nadzieja – Miłosierdzie – Chrystus. A wierni chrześcijanie w ich czystym dźwięku będą słyszeli echo słów, które Pan Jezus skierował do siostry Faustyny na niedługo przed jej śmiercią w krakowskich Łagiewnikach: „Napisz, córko Moja, że Jestem miłosierdziem samym dla duszy skruszonej. Największa nędza duszy nie zapali Mnie gniewem, ale się wzrusza Serce Moje dla niej miłosierdziem wielkim”. I słysząc to cudowne i przepiękne przesłanie nadziei, będą odpowiadali Miłosiernemu Panu słowami hymnu „sekretarki Miłosierdzia”: „Jestem hostią w Twym ręku, o Sędzio i Zbawicielu, / W ostatniej życia mego godzinie, / Niech wszechmoc Twej łaski doprowadzi mnie do celu, / Niechaj Twa litość nad naczyniem miłosierdzia zasłynie”.